Na świeci toczy się obecnie blisko 60 konfliktów zbrojnych. Wojna została zrehabilitowana jako narzędzie rozwiązywania konfliktów. Codziennie giną ludzie, codziennie ktoś traci dom, rodzinę, nadzieję. W dobie nieustannego przepływu informacji nie możemy już mówić, że o tym nie wiemy – możemy jedynie odwracać wzrok.

‍
Potrzeba dziś odwagi, by mówić o pokoju. Pokoju rozumianym szeroko, w kontekście relacji, kultury, a nie wyłącznie jako przerwie między wojnami, nie opartym na pokazie sił czy dozbrajaniu.

‍
Jak mówić o pokoju, gdy tuż za naszą granicą wojna pochłania codziennie setki ofiar? Jak nie ulec propagandzie nienawiści i wrogości, lecz w chrześcijaństwie odnajdywać źródła prawdziwego pokoju? Jak czerpać ze źródeł pamięci historycznej i w nich szukać inspiracji pokojowych?

‍

Do udziału w Forum zaprosiliśmy osoby, które tragedii wojny doświadczyły osobiście i które w koszmarze nienawiści, wrogości nie przestały myśleć o pokoju. Pokoju budowanym w trakcie bratobójczych walk lub gdy bomby spadają na głowy.